182. [179.] Spernit hominem sibi in amore non respondentem.
Ipse ut amem, redames nec tu, mi Postume, longum
Vix potui, possum ferre nec ulterius.
Tu tibi quaere alium, qui sit mage dignus amari,
Qui me amet ipse alium forsitan inveniam.
Certe non curas consumem semper inanes
In trunco demens et gelido in lapide.