21. Ad philosophos inani fastu elatos.
Ignorat qui se, frustra scit caetera; malim
Vilis in agresti rusticus esse casa,
Ipse mihi vilis, me spernens ipse nec ullum
Non hominum, quot sunt, ipse mihi anteferens,
Quam magnis turgere animis, vestroque, superbi
Inflari fastu pectora, philosophi,
Et coelo et terris rerum quaecumque geruntur,
Late mirantes pandere per populos;
Me nescire unum interea, nec posse videre,
Ignorat qui se, quam nihili est sapiens. 10