579. Ad Lydam. In idem argumentum.
Vita mare est, saevi quam versant undique fluctus,
Ventorum furor et concitat indomitus,
Nec quisquam est tanta in turba, tantoque labore
Felix, quum dubio volvitur in pelago.
Ille modo est felix, qui cuncta exire pericla
Magnorum potuit munere coelicolum,
Totque inter scopulos, tot naufraga corpora portu
Se, vita functus, condidit in placido.
Haec tibi si natae dices in funere, Lyda,
Maternus poterit mitior esse dolor.